Enkaustika (encatustica, lat./ enkaustike, grč.) je pojam grčkog porekla, nastao od grčke reči: enkaiein, a u prevodu doslovno znači: palim, spaliti.
Sam pojam se odnosi na staru antičku tehniku slikanja. Enkaustika podrazumeva tehniku slikanja starih Grka, koja je bila karakteristična po tome što su se voštane boje putem zagrevanja prenosile na osnovnu bazu slike, najčešće na drvo.
Pored Grka, ovom tehnikom su slikali i Rimljani i Egipćani. Ova tehnika je naročito bila popularna u donjem Egiptu. U Egiptu su se enkaustikom postavljale slike pokojnika na nadgrobne spomenike i slikali su se sarkofazi, samim tim što su te boje imale veliki otpornost, tj. bile su neuništive. Postoji jedna takva slika stara preko 1800 godina.
Zanimljiva je i činjenica da je enkaustici posebno bio posvećen meksički slikar Diego Rivera (suprug Fride Kalo). Kao što je pomenuto, začetnici ove tehnike slikanja su bili Grci, od kojih su istu preuzeli Rimljani. Enkaustike Rimljana su pronađene u zatrpanim gradovima u Pompeji i Harakleumu, u enterijerima objekata.
Enkaustika podseća na tehniku slikanja uljanim bojama, ali se razlikuje od nje po tome što boje nisu sastavljane od ulja, niti se mešaju sa lanenim uljem ili terpentinom. Takođe, ne stavljaju se na platnenu podlogu četkicom, već se vezane voskom postavljaju metalnim štapićem na drvo ili na belu pločicu.
Sam proces slikanja se izvodi rastvorom boje i voska, koji se nanosi u toplom stanju. Za ovakvo slikanje se upotrebljavao vosak, koji su stvarale pčele u košnicama. On se kuvao više puta, sa ciljem oslobađanja nepotrebnih sastojaka i nečistoća. Najčvršći vosak je bio egipatski, a moglo se slikati na svakoj tvrđoj podlozi, čak i na slonovači.
Enkaustika ni dan danas nije razjašnjena u potpunosti, jer je sama tehnika slikanja zaboravljana, te se i zapisi koji su ostali o toj tehnici, smatraju nedovoljnim. Pretpostavka je da je slikar nakon slikanja ponovo zagrevao voštane boje, tj.ohlađeni vosak, pomoću gvožđa koje je bilo usijano.
U današnje vreme se slika na sličan način, ali korišćenjem pegle. Za ovu vrstu slikanja je potrebna pegla, papir i voštane boje. Ova tehnika slikanja spada u brzu tehniku. Pegla se podesi na najnižu temperature, drži se okrenuta pločom na gore i voštanim bojicama se crta po vrućoj ploči kako bi se boje rastopile i postale tečne.
